...
Blijf op de hoogte en volg Kim
13 November 2014 | Oeganda, Tororo
Waarbenjij.nu
Eindelijk dan weer een nieuw verhaaltje, want ik weet dat sommige hier met smacht op zaten te wachten (opa en oma :p). Op het moment dat ik dit schrijf zijn we net aangekomen in Kampala. Hier gaan we het aankomende weekend verblijven. Maar in de tussentijd hebben we niet stil gezeten..
Zoals ik al eerder vertelde, is het bij het health center vaak erg rustig en zitten we vaak niets te doen. Anthony (de soort van boekhouder van het health center) had gelukkig in de gaten dat wij dit niet zo leuk vonden en hij had een heel nieuw programma voor ons gemaakt! Zo gaan we voortaan iedere maandag meelopen in het ziekenhuis in Tororo en gaan we vrijdags vaak ook nog naar de community om verschillende vormen van voorlichting te geven. Super lief van Anthony!
Dusss zo gingen we vrijdag naar een Estate, waar ook een van onze collega's woont. Dit Estate is opgezet door Give us Wings, de organisatie waar ook het health centre van is. Het Estate is een soort woongroep met basic huisjes midden in de bush bush. Samen met een paar collega's van de organisatie gingen we hier voorlichting geven over Hygiene. Je zou denken dat de mensen daar wel een beetje weten wat hygiene inhoudt, maar blijkbaar dus niet! Want al die dingen die voor ons heel normaal zijn, is het daar dus niet. Zo moesten wij de mensen uitleggen dat:
ze geen geiten en kippen in hun huis of keuken moesten laten
ze hun handen moeten wassen
ze een tip-tap moesten maken. Dit is een soort constructie van takken en een touwtje waarbij ze met hun voet een jerry-can laten kantelen zodat ze hun handen kunnen wassen. (zie ook de foto)
ze hun was moesten drogen aan een wasrek
ze afwas niet moeten drogen op de grond maar op een (soort van) afwas rekje.
ze iedere dag schoon ondergoed aan moeten doen. (een man zei zelfs dat hij maar 1 ondergoed had, dus hij wist niet wanneer hij deze dan zou moeten wassen!
Al en met al was dit dus een hele bijzondere dag, waarbij we (hopelijk) de mensen hier wat hebben kunnen leren.
In het weekend zijn we naar Mbale gegaan. Hier hadden we heel erg zin in, omdat we daar naar een bruiloft gingen! Een collega had ons uitgenodigd. Helaas nam ze ons niet mee naar de kerk maar wel naar de receptie. Met de gedachte dat we naar een echte traditionele bruiloft gingen, kwamen we aan op de plek waar de receptie zal zijn. Dit was een luxe resort met zwembad en alles er op en er aan! Super mooi! Alles was heel erg mooi versierd, je kon wel zien dat dit een rijke familie was. (Ben benieuwd hoeveel koeien de man heeft moeten geven aan haar familie, haha). We kwamen rond 1 uur bij dat resort aan, waar we uiteindelijk 4/5 uur hebben gewacht voordat het bruidspaar eindelijk kwam. Dit was wel heel bijzonder en leuk om te zien. Helaas was het we best westers. We zijn toen uiteindeijk niet meer lang gebleven want we wilden graag voor het donker thuis zijn , of in ieder geval in de taxi naar huis zitten. En daarbij was mijn buik die dag in niet zo'n goede staat na 2,5 week Oegandees eten. Dus ik hoop dat we nog een echte traditionele Oegandese bruiloft mogen meemaken!
En zo was het weekend alweer voorbij en zijn we maandag voor de eerste keer naar het ziekenhuis in Tororo gegaan. Wij werden ieder op een andere afdeling geplaatst. Esmay op de children's ward, Nina op de Male ward en ik op de Female ward. Het ziekenhuis hier, is totaal anders dan dat wij gewend zijn in Nederland. Op een afdeling liggen 40 patienten, allemaal in een zaal! En tel daar dan nog de hele familie bij, want die zitten overal in en rondom het ziekenhuis. De bedden van de patienten zijn oud, verroest en best wel smerig. Op de Female ward was maar 1 verpleegkundige en verder alleen studenten. Toen Nurse Nancy vertelde wat voor ziektebeelden ze allemaal hebben, zei ze dat er ook gewoon open TB patienten in de zaal lagen!! (voor de niet verpleegkundige onder ons: Dit is heel besmettelijk) Ik heb toen ook meteen maar een mondkapje op gedaan! Verder heb ik nog niet veel gedaan of gezien in het ziekenhuis, want het was zoals gewoonlijk allemaal weer heel vaag.
Op dit moment zijn we dus in Kampala voor 3 daagjes :) en hoop ik binnekort wat meer te kunnen vertellen.
Eindelijk dan weer een nieuw verhaaltje, want ik weet dat sommige hier met smacht op zaten te wachten (opa en oma :p). Op het moment dat ik dit schrijf zijn we net aangekomen in Kampala. Hier gaan we het aankomende weekend verblijven. Maar in de tussentijd hebben we niet stil gezeten..
Zoals ik al eerder vertelde, is het bij het health center vaak erg rustig en zitten we vaak niets te doen. Anthony (de soort van boekhouder van het health center) had gelukkig in de gaten dat wij dit niet zo leuk vonden en hij had een heel nieuw programma voor ons gemaakt! Zo gaan we voortaan iedere maandag meelopen in het ziekenhuis in Tororo en gaan we vrijdags vaak ook nog naar de community om verschillende vormen van voorlichting te geven. Super lief van Anthony!
Dusss zo gingen we vrijdag naar een Estate, waar ook een van onze collega's woont. Dit Estate is opgezet door Give us Wings, de organisatie waar ook het health centre van is. Het Estate is een soort woongroep met basic huisjes midden in de bush bush. Samen met een paar collega's van de organisatie gingen we hier voorlichting geven over Hygiene. Je zou denken dat de mensen daar wel een beetje weten wat hygiene inhoudt, maar blijkbaar dus niet! Want al die dingen die voor ons heel normaal zijn, is het daar dus niet. Zo moesten wij de mensen uitleggen dat:
ze geen geiten en kippen in hun huis of keuken moesten laten
ze hun handen moeten wassen
ze een tip-tap moesten maken. Dit is een soort constructie van takken en een touwtje waarbij ze met hun voet een jerry-can laten kantelen zodat ze hun handen kunnen wassen. (zie ook de foto)
ze hun was moesten drogen aan een wasrek
ze afwas niet moeten drogen op de grond maar op een (soort van) afwas rekje.
ze iedere dag schoon ondergoed aan moeten doen. (een man zei zelfs dat hij maar 1 ondergoed had, dus hij wist niet wanneer hij deze dan zou moeten wassen!
Al en met al was dit dus een hele bijzondere dag, waarbij we (hopelijk) de mensen hier wat hebben kunnen leren.
In het weekend zijn we naar Mbale gegaan. Hier hadden we heel erg zin in, omdat we daar naar een bruiloft gingen! Een collega had ons uitgenodigd. Helaas nam ze ons niet mee naar de kerk maar wel naar de receptie. Met de gedachte dat we naar een echte traditionele bruiloft gingen, kwamen we aan op de plek waar de receptie zal zijn. Dit was een luxe resort met zwembad en alles er op en er aan! Super mooi! Alles was heel erg mooi versierd, je kon wel zien dat dit een rijke familie was. (Ben benieuwd hoeveel koeien de man heeft moeten geven aan haar familie, haha). We kwamen rond 1 uur bij dat resort aan, waar we uiteindelijk 4/5 uur hebben gewacht voordat het bruidspaar eindelijk kwam. Dit was wel heel bijzonder en leuk om te zien. Helaas was het we best westers. We zijn toen uiteindeijk niet meer lang gebleven want we wilden graag voor het donker thuis zijn , of in ieder geval in de taxi naar huis zitten. En daarbij was mijn buik die dag in niet zo'n goede staat na 2,5 week Oegandees eten. Dus ik hoop dat we nog een echte traditionele Oegandese bruiloft mogen meemaken!
En zo was het weekend alweer voorbij en zijn we maandag voor de eerste keer naar het ziekenhuis in Tororo gegaan. Wij werden ieder op een andere afdeling geplaatst. Esmay op de children's ward, Nina op de Male ward en ik op de Female ward. Het ziekenhuis hier, is totaal anders dan dat wij gewend zijn in Nederland. Op een afdeling liggen 40 patienten, allemaal in een zaal! En tel daar dan nog de hele familie bij, want die zitten overal in en rondom het ziekenhuis. De bedden van de patienten zijn oud, verroest en best wel smerig. Op de Female ward was maar 1 verpleegkundige en verder alleen studenten. Toen Nurse Nancy vertelde wat voor ziektebeelden ze allemaal hebben, zei ze dat er ook gewoon open TB patienten in de zaal lagen!! (voor de niet verpleegkundige onder ons: Dit is heel besmettelijk) Ik heb toen ook meteen maar een mondkapje op gedaan! Verder heb ik nog niet veel gedaan of gezien in het ziekenhuis, want het was zoals gewoonlijk allemaal weer heel vaag.
Op dit moment zijn we dus in Kampala voor 3 daagjes :) en hoop ik binnekort wat meer te kunnen vertellen.
-
13 November 2014 - 11:14
Mam:
hahaha kim, ook wij zitten te wachten op die leuke verhaaltjes van jou
buiten dat ik toch al alles weet, is t steeds weer leuk om te zien en te
lezen wat je allemaal beleefd.
hoop dat je n kei leuk weekend krijgt ,en neem brood mee van t bakkertje
als jullie terug gaan he hahaha
groetjes aan nina en esmay en je weet t .. RELAX.. he (haha)
mam xxxx -
13 November 2014 - 11:32
Ingeborg:
Kim!!
Leuk verhaal weer, gaaf dat jullie meerdere dingen in de gezondheidszorg mogen zien in Uganda! Ik hoop dat je op jouw manier echt een steentje kan bijdragen. Gaaf ook om te lezen dat zoiets 'simpels' als hygiene zo goed uit te leggen is en dat de mensen graag willen leren. Ik zag op fb jullie aplaus langskomen! Echt heel leuk!
Maak er nog een mooie tijd van, want het vliegt voorbij!
Liefs Ingeborg -
13 November 2014 - 11:47
Marian:
Heej Kim, ook ik dacht gisteren nog waar blijft het nieuwe verhaaltje!
Dus niet alleen opa en oma ..
Maar daar is ie dan...he he.
Het is inderdaad jammer dat de bruiloft westers was maar wie weet maak je nog eens een traditionele bruiloft mee, teminste ik hoop t voor je?
Miss kun je voor jou gevoel weinig doen ,maar toch heb je al heel wat meegemaakt !
En ik wacht alweer op je nieuwe avonturen...
Hou je taai ...en have Fun !
Xx Marian -
13 November 2014 - 11:49
Kelly:
Heeee kim,
Weer un super leuk verhoal om te lezen!
Wat bijzonder om ze zo vuul bie te kenne leren doa!
Kiek maar oet desse nejt ziek weers van die TB patienten doa haha..
En hopelijk zien dien darmen snel weer un bietje gewend aan ut eate
Hebbe ze doa nejt de carnaval ingeluid dinsdaag? Haha zou sjiek zien doa!
Veel succes nog de komende tie en ik wacht weer op ut volgend verhoal!
Kusjes Kelly -
13 November 2014 - 12:06
Opa En Oma Van De Ruiver:
Heerlijk is het om te lezen dat je elke dag nieuwe ervaringen opdoet,en er zo achter komt dat het nergens beter is als bij pap en mam op-pe Reuver,maar dat wist je natuurlijk al voor dat je naar Uganda toe ging
Omdat we een paar dagen niets van je vernamen,gingen we ons toch al zorgen maken,zodat we naar je vader en moeder informeerde of er iets mis was
Dat bleek niet het geval te zijn ,zodat we weer gerustgesteld waren
Hier is op het moment alles in orde,daarbij nog even vermelden dat we Zaterdagavond een heel mooi feest hebben gevierd---50 jaar lid van Reuvers-Mannenkoor--
De muziek werd verzorgd door Thei en Joop,dus de avond was geslaagd
Kim hou je goed en ---geniet--geniet---geniet
Tot gauw-- opa -
13 November 2014 - 12:20
Ine De Rijck:
Ha die Kim,
Het was inderdaad al lang gelden dat we iets van je hebben gehoord. Ik merk wel dat je je draai nu al beter gevonden hebt en dat ze jullie al wat meer aan het werk hebben gezet.
Ja, met de hygiëne daar is het natuurlijk nog slecht gesteld, maar alles wat ze meepikken is toch mooii meegenomen, nietwaar?
Groetjes van Louis en Ine.
-
13 November 2014 - 12:51
Richelle:
Haa Kim!
Leuk om weer un verhoal te leaze! Bizar hoe de hygiene doa is, gelukkig kent geur de miense doa nog veul bie lieren. Fijn desse noe aug mier kens doan, gooje miens dea Anthony.
Sjoon desse bie de broelof heas kenne zien, hoape desse nog un tradionele broelof moags biewonen.
Wach met smacht op dien volgend verhoal! Geniet en haaj dig!
Groetjes Richelle -
13 November 2014 - 14:52
Oma:
kim wat heb je weer een mooi verslag geschreven ik ben altijd weer blij als ik iets van jehoor wel fijn dat je nu meemag draaien in het ziekenhuis dan zie je de armoede die ze daar hebben maar jeslaat je er wel door heen het is nergens zo goed als bij pap en mam vele gr oma en tot weder horen dike kus xxxx -
13 November 2014 - 15:12
Marlies:
Fijn dat je t na je zin hebt...Geniet er maar van en probeer zo veel mogelijk mee te maken het is zo voorbij....groetjesssss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
